13 lutego odbył się w naszej szkole Dzień Babci i Dziadka. Licznie przybyli goście zasiedli przy przygotowanych dla nich stołach i z wielką niecierpliwością czekali na występ swoich wnucząt. Uczniowie klas 1-3 oraz oddziału „0”, pod okiem pań Marii Czajkowskiej i Anety Lompart, przygotowali inscenizacje wiersza Juliana Tuwima pt. „Rzepka”. Zgromadzona publiczność mogła podziwiać małych aktorów, którzy pięknie odegrali swoje role, śpiewali piosenki oraz recytowali wiersze. Na koniec wszyscy odśpiewaliśmy 100 lat przy akompaniamencie wykonanym przez uczennice klasy 5 – Anię Nikołajczuk i Łucję Wróblewską. Na zakończenie uroczystości Pani Dyrektor złożyła wszystkim Dziadkom najserdeczniejsze życzenia, a na pamiątkę tego wydarzenia Babcie i Dziadkowie otrzymali drobne upominki wykonane własnoręcznie przez uczniów, co było miłym akcentem kończącym spotkanie. Za organizację tej wyjątkowej uroczystości, która na stałe wpisała się w szkolny kalendarz wydarzeń należą się podziękowania dla:
- Rodziców za przygotowanie poczęstunku oraz zorganizowanie strojów dla małych aktorów;
- pań Marty Słaby, Doroty Ogorzały, Jadwigi Bochniarz za pomoc podczas prób;
- pani Iwony Walczak za pomoc w przygotowaniu dekoracji;
- pana Kazimierza Górskiego za czuwanie nad nagłośnieniem;
- pani Marty Mąki za fotorelację z tego wyjątkowego wydarzenia.
Szczególne wyrazy uznania należą się uczniom, którzy tak wytrwale przygotowywali się do tego szczególnego dnia, a efekt swojej pracy zaprezentowali przed zgromadzoną publicznością. Nie można zapomnieć o dzieciach, które prężnie brały udział w próbach, ale z powodu choroby nie mogły tego dnia zjawić się na przedstawieniu – dla nich również mamy ogromne brawa.
Na koniec dziękujemy naszej Pani Dyrektor za to, że co roku umożliwia naszej lokalnej społeczności taką formę świętowania. To święto nie tylko pozwala nam wyrazić szacunek i miłość dla naszych bliskich, ale jest również okazją do wspólnego spędzania czasu. A w realiach, w których przyszło nam żyć, chwila zatrzymania i refleksji nad relacjami międzyludzkimi jest nieoceniona.
M.Czajkowska